first page Candies

Επιλέξτε εδώ  για να ακούσετε τον ποιητή να απαγγέλει το ποίημά του (σε αρχειακή ηχογράφηση της δισκογραφικής εταιρείας LYRA). 

Ο Φωτοφράκτης

"Οι ώρες μέσα απ' τους ιριδισμούς και τα παιχνίδια ρέουν,

όπως ανάμεσα στα πολυτρίχια τα διαυγή νερά.

Και ο ρεμβασμός με τα κλειδιά του ανοίγει τους ορίζοντες,

που απλώνουν και αδιακόπως μεγαλώνουν,

σαν κύκλοι πέτρας που έπεσε σε επιφάνεια αδιατάρακτη από πράξεις φθαρτές και νόθες.

Όρθρος η ώρα η πρώτη.

Πίσω της, η λαγαρή πρωία, με δείκτες ρόδινους

που γρήγορα (θα πω, ανέλπιστα σχεδόν) γυρίζουν και χρυσίζουν.

Ένας φακός με απίστευτον φωτοφράκτη αρπάζει την πιο γοργή στιγμή

και την απλώνει στην επιφάνεια μιας πλάκας λείας, ανεκλαλήτου γοητείας. 

Και τώρα που άνοιξε και έκλεισε ο φωτοφράκτης

σαν μάτι Θεού αδέκαστου και συνελήφθη ο χρόνος,

ο ρεμβασμός αυξάνει την ζωή του και δίδει στην εικόνα

την κίνησι και την ευελιξία που φέρνει από τα βάθη μιας πηγής

ζεστό το πιο κρυφό της νόημα.

Και ιδού που την μεταλλάσσει πλήρως,

από μια στατική στιγμή (ας πούμε καρφωμένη)

την μετατρέπει σε πολυκύμαντον χορόν ωρών και πλαστικών σωμάτων ευρυθμίας,

σε οντοποίησιν απτήν και ασπαίρουσαν παντός οράματος, πάσης επιθυμίας."

 Ανδρέας Εμπειρίκος (Από τη συλλογή Οκτάνα, 1960)

ΟΑνδρέας Εμπειρίκος(1901-1975) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής. Ως λογοτέχνης ανήκει στη Γενιά του '30 και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού υπερρεαλισμού. Ο Εμπειρίκος υπήρξε εισηγητής του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα, καθώς και ο πρώτος που άσκησε την ψυχανάλυση στον ελληνικό χώρο, ασκώντας την ψυχαναλυτική πρακτική κατά την περίοδο 1935-1951. Χαρακτηρίζεται ως ένας από τους κατεξοχήν «οραματιστές ποιητές». Διαβάστε και ακούστε από το 2001: Ετος Εμπειρίκου ένα ανθολόγιο της εξαίσιας ποίησής του.  

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος ασχολήθηκε συστηματικά με τηφωτογραφία, φέρνοντας, κατά τον Ελύτη, εις πέρας το έργο του «με τη δεξιοτεχνία και την επιμονή μανιακού». Ως «μανιώδη φωτογράφο» τον χαρακτήρισε επίσης ο φίλος του, Δ. Ι. Πολέμης. Κατά τον γιο του, Λεωνίδα Εμπειρίκο, «κυκλοφορούσε πάντα με [φωτογραφική] μηχανή, συχνά με δύο, ενίοτε και με τρεις». Το φωτογραφικό του έργο είναι εξαιρετικά πλούσιο, πολύμορφο και ποιοτικά άνισο. Ο Εμπειρίκος έδειξε ισχυρό ενδιαφέρον για τις τεχνικές εξελίξεις στη φωτογραφία, ενώ θεωρείται επίσης πιθανό πως εξέφραζε παράλληλα και ένα ειδικότερο θεωρητικό ενδιαφέρον. Ήταν κάτοχος αξιόλογου εξοπλισμού, μεταχειριζόμενος μεγάλο αριθμό φωτογραφικών μηχανών, ωστόσο παρά την επιθυμία του να οργανώσει ένα σκοτεινό θάλαμο για ιδιωτική χρήση, τελικά δεν τα κατάφερε, πιθανώς λόγω έλλειψης κατάλληλου χώρου.